Hee hallo, jij ook daar?
Soms heb je alleen maar zin in mooie verhalen, of in een brief. Misschien hou je niet van lezen maar als iemand je iets leuks wil vertellen, oké toch?
Het is een beetje te gevaarlijk van deze brievenhobby een podcast te maken. Waar zou zich mijn nieuws dan verspreiden? Niemand kan het achterhalen. En wat waar is, is waar: virussen moet je indammen, die kun je niet zomaar hun gang laten gaan, dan is het einde zoek en ja hoor daar gaan we al. Virus houdt niet van korte zinnen he, korte dit of korte dat, het moet, het mag allemaal best doordenderen dit, als een lange trein waarop je moet wachten tot het moment waarop hij eindelijk eens voorbij is. Hehe, rust. Het voordeel van een brief is dat je weet dat er aan het eind een punt staat. Een punt zoals vóór dit zinnetje ook een punt staat, maar dan aan het slot van de brief een laatste. Het nadeel van een podcast is dat je de tijd vergeet. Bij een brief heb je dat niet he, dan lees je gewoon echt naar het einde toe (en nu denk je misschien wanneer komt het). Dat is nou het nadeel van een brief van mij als Virus dat je dat denkt.
Maar oké, ik wil je eigenlijk vertellen over Rivka, jullie mensen in de Lage Landen hebben haar naam vernederlandst in Rebekka. Maar ik zeg Rivka, want dan leer je meteen een beetje een andere taal, het Hebreeuws, de oude taal waarin het grootste gedeelte van de Bijbel geschreven is, met oorspronkelijk alleen maar medeklinkers, ze vonden dat je de klinkers wel erbij kon denken. Kijk dat is pas een leuke taal he? Als ik dat zou doen, zou deze brief een stuk korter zijn.
Maar Rivka dus, zij is de vrouw van Izak over wie ik eerder vertelde. Izak en Rivka waren heel gelukkig, maar soms een beetje verdrietig. Ze wilden graag kinderen, en dat gaat niet helemaal vanzelf. Maar ja hoor, op een dag zijn ze de gelukkigen. Rivka toetert Izak in zijn oor (hij is een beetje doof aan één kant): we krijgen een kind, en niet één maar twéé! Izak denkt even dat ze weer een grapje maakt (ze zit vól grapjes, daarom wilde ze ooit met Izak trouwen, zijn naam betekent ‘hij laat lachen’, weet je nog?), maar nee, het is helemaal serieus: gelijk een tweeling, als het dan toch gaat gebeuren dat ze een wieg als een klein hemelbed zullen moeten gaan neerzetten, dan gelijk maar heel breed, één voor twéé.
